Hartverwarmend Havana

• 30/01/2015
• Cuba
• 2 reacties

‘United Airlines wil vanuit Houston en Newark naar Cuba gaan vliegen’.

‘President Obama pleit voor een einde van het embargo tegen Cuba’. ‘

Cuba heeft 53 politieke gevangenen vrij gelaten’.

Een aantal krantenkoppen die de afgelopen weken voorbij kwamen. Het is de laatste jaren al te merken: Cuba begint langzaamaan te veranderen. Fidel Castro leeft nog steeds wel en anders heeft hij zijn broer nog. Maar toen wij er drie jaar geleden waren, merkte je al dat er Amerikaanse producten te koop waren zoals Coca-Cola. Ingevoerd via Mexico, dat dan weer wel.

La Habana Vieja

Havana is ingedeeld in een aantal wijken, waaronder het oude centrum dat het historische middelpunt vormt. Wanneer je door de straten loopt, voel je de Cubaanse sfeer. Je hoort muziek op straat, ziet de Cubaanse bevolking in parken bij elkaar zitten en voordat je het weet word je door de lokale bevolking aangesproken.

Er zijn talloze pleinen die verbonden worden met elkaar door smalle straatjes. Ondertussen loop je langs prachtige gebouwen, die in verschillende stijlen zijn gebouwd. En het meest typerend voor Cuba zijn natuurlijk de oldtimers, die het straatbeeld een jaren vijftig look geven.

Parque Central is één van de levendigste plekken van de stad. Een leuk ouderwets plein dat is omringd door een paar schitterende hotels die daar al een eeuwigheid staan. Het Capitolio Nacional ligt hier vlakbij en is een kopie van het Capitool in Washington.

Plaza de Armas

Er zijn verschillende pleinen in de stad te vinden. Een bekende is de Plaza de Armas, waar vroeger militaire oefeningen werden gehouden.  Hierdoor ontstond later de naam Wapenplein. Het werd omringd door prestigieuze gebouwen. De oudste gebouwen hadden een militaire functie. Stap voor stap gaven de militairen het plein terug aan de burgerbevolking. Van woensdag tot zaterdag staan er op Plaza de Armas talrijke boekenstalletjes.

Persoonlijk vond ik de pleinen in Havana echt fantastisch. Veel bomen, gezellige bankjes en veel Cubanen die hier samen kwamen. Heerlijk om daar tussen te lopen.

Plaza de la Revolucion

Op dit gigantische plein kunnen wel een miljoen mensen terecht. Hier hield Fidel Castro talloze van zijn beroemde toespraken, die drie tot zes uur konden duren. In het midden staat het Memorial Jose Marti, dat werd gebouwd onder Batista. Het gedenkteken is 139 meter hoog. Ik vond het geen bijzonder mooi plein, maar wel groot en indrukwekkend. En aangezien je het hoofd van Che Guevara overal tegenkomt, hoort dit er natuurlijk wel bij.

Tegenover het monument is het gezicht van Che Guevara te zien met zijn bekende uitspraak ‘Hasta la Victoria Siempre’. Letterlijk vertaald betekent het ‘Tot aan de overwinning altijd’. Een uitspraak die je op meerdere muren in de stad tegen komt. En anders zie je ze later nog wel tijdens de rest van Cuba-trip.

Dit plein ligt wel buiten het oude centrum. Je kan er met de auto komen of met zo’n gezellige hop-on-hop-off bus. Kan handig zijn als je nog geen auto hebt of dat ook niet van plan bent. Maar wees niet bang om zelf te rijden in Cuba, want dit is echt prima te doen.

Het straatleven

De Cubanen leven veel op straat. Tijdens het eten is er al gauw een band aan het spelen of begeleidt een zanger zichzelf op een gitaar. Muziek en dans maken een groot onderdeel van het leven van de Cubanen uit. En dat zie je op straat! Op de ene hoek staat iemand te zingen, een stukje verder staat een oude man te swingen met zijn sambaballen en weer verderop komt er een dansgroep voorbij. Heerlijke Havana vibes!

In contact met locals

Eerder gaf ik al aan dat je snel in contact komt met de lokale bevolking. Hoe leuk het ook kan zijn om locals te spreken, tegelijkertijd levert het schrijnende verhalen op. Er wordt gevraagd of je melk voor de baby wilt kopen. De Cubanen zelf mogen alleen melk met voedselbonnen halen. Extra melk kopen is geen mogelijkheid.

Voordat je het weet zit je met een Cubaans stel een cocktail te drinken in een lokaal barretje. Uiteindelijk zit er een doel achter, want dan kennen ze wel iemand die in de sigarenfabriek werkt. Daar kan je voor een mooi prijsje sigaren kopen. Wij waren stiekem toch wel benieuwd. Voordat we het wisten stonden we bij iemand thuis in de keuken. Uit een regenton kwamen eerst een heleboel tassen tevoorschijn om vervolgens allemaal dozen sigaren te zien liggen.

De lokale bevolking moet overigens wel oppassen met hetgene dat ze de toeristen vertellen. Wij werden aangehouden door een paar agenten. Ze wilden even checken of de Cubanen geen verkeerd woord zeiden over de regering. Zo bizar, daar kunnen wij ons niets bij voorstellen.

Ga ook eens naar binnen bij een supermarkt. En kijk dan ook niet gek op als je een paar schappen ziet met alleen maar één merk tomatenketchup. Of hele schappen die gewoon leeg zijn. De Cubanen zijn zeer beperkt in de keuzes die ze kunnen maken.

Sweet memories

Dit zijn de verhalen die blijven hangen, waar je jaren later nog steeds aan terug denkt. Tegelijkertijd besef je maar weer eens hoe goed we het wel niet hebben in Nederland. Voedselbonnen? Dat waren toch die dingen waarmee je in de oorlog eten kon kopen?

Havana behoort inmiddels tot één van mijn favoriete steden. Wat zijn jouw ervaringen in Havana?